Της Θεραπειας

Χορός: Τραγουδήστε ω Μούσες, τραγούδι νέο
Μια ιστορία που δεν ειπώθηκε ποτέ,
Όχι από τις δόξας τις μέρες τις παλιές
Ιστορίες για ήρωες με λαμπρές περιβολές δε ζητώ
κι από ψηλά περήφανα αλλαργινά καράβια,
γυναίκες κι άντρες σους θεούς αφιερωμένοι.
Μα πιότερο παρακαλώ σας τραγουδήστε για τον καινούριο λαό
Που θαρρεί πως δεν είν’ οι θεοί παρά ένα αστείο,
για το πώς χάσαμε το δρόμο μας.
Τέλος παρακαλώ σας τραγουδήστε για το πώς θα επιστρέψουμε,
Κεριά ξανά επάνω στους βωμούς να καίνε
Κι η λάμψη επιτέλους να γυρίσει,
Μα ξεκινήστε μας από του παρελθόντος τα λωβά.

Μούσες
Θα απαντήσουμε αφού έχετε ζητήσει
Κι ας μην είναι εύκολο εγχείρημα
Θα σας πούμε για κείνη τη μοιραία μέρα,
που ο άνθρωπος έγινε θεός και στραβό δρόμο πήρε,
πώς η Γη σείστηκε με λύσσα,
για τις μηχανές και τον δυνάστη της νέας εποχής.
Πώς ο περήφανος Ζευς κι η Αθηνά τους θνητούς βλέποντας που ξέχασαν θρηνήσαν,
και οργισμένοι, από τον κόσμο ξέσχισαν, την καλοσύνη που είχαν.
Και πως κάθε μέρα οι νέοι κυβερνήτες την βουλή τους ξεδιπλώνανε στη χώρα,
σκοτώνοντας κάθε γυναίκα, παιδί, άντρα με ήρεμη,
πόσο ήρεμη πανουργία,
που κανένας να πιστέψει δε μπορούσε, πως τόσο καλός κυβερνήτης, των ουρανών ο βασιλιάς
μπορούσε μόνο να πιστέψει.
Και τώρα θα σας πούμε ποιός πλήρωσε το τίμημα για τ’ άνθρωπου την εμμονή σε βία και κακία,
Πώς όλοι οι θεοί όμοια θρήνησαν στο θλιβερό το θέαμα,
Γιατί δεν ήταν αρκετό που ο άνθρωπος μονάχος κατέστρεψε όσα δικά δεν ήσαν,
μα πήρε και τη Γη, τα πολύτιμα μέταλλα έλιωσε, όμορφα ζώα αφάνισε, καλός και δίκαιος θνητός είναι πια σπάνιο εύρημα.


Χορός
Μα πείτε περισσότερα για κείνους που δεν είναι,
για κείνους που δεν ξέχασαν,
Για κείνους που τιμούν όπως τις μέρες τις παλιές,
γι αυτούς είναι που λέγεται τούτη η ιστορία.


Μούσες
Α, ναι, τους λίγους και ανάριους,
Που με βομβαρδισμένα μάτια είδαν
Τον πόνο, τη θλίψη και τη δυστυχία
Που όλα αυτά τα κοίταξαν με δυσπιστία
Αυτοί είναι οι αγνότεροι απ’ ότι έμεινε,
της καλοσύνης, της ελπίδας, της αγάπης
Σηκώνουν τα χέρια και δυνατά προσεύχονται,
με φόβο για τη ζωή θυσιάζουν,
από την Αθηνά ζητούν σοφοί να γίνουν και πως να φτιάξουν χώρα καλύτερη με καλοσύνη κι ανθρώπους που κατανοούν
Με ξεσκισμένα ρούχα, εξαντλημένοι
τους ύμνους του Ορφέα αρχινούν να τραγουδούν
ωσάν η ίδια η ζωή τους να κρεμιέται απ’ τη δύναμη, τη θέληση να ζήσουν.
Και μ’ ίσα δύναμη και οργή ανυψώνονται.
Οι διεφθαρμένοι, στους αριθμούς αμέτρητοι πίσω τους χτυπούν,
καιν τους ναούς, στη Γη φτύνουν κι όλους τους θεούς κλοτσούν.
Τότε ο Ζευς με σθεναρή βροντή,
πύρινο αστροπελέκι εξακοντίζει στα δικά τους τα σκουπίδια και τη μόλυνση.
Κι ο Ποσειδώνας με το γιο του, Τρίτωνα, μετακινούν όγκους υδάτινους όπως παλιά.


Χορός
Και σχετικά με τους ανθρώπους τους ανόητους,
που ιερούς και τιμημένους κανόνες έχουν χάσει,
που με τη ζωή γελούν και πιότερο με το θάνατο,
για την ανάσα του άλλου που δε νοιάζονται?


Μούσες
Κάθονται και κοιτούν τι οι Θεοί έχουν φτιάξει,
και βάζουν γυαλιά σκούρα για σκιά
Ξύλο περσότερο φέρνουν
και κάρβουνο πιο πολύ απ΄ όσο στους παλιούς καιρούς εχρησιμοποιούσαν εξορύσσουν
Νοιάζονται για τα λούσα, μα δε βρίσκουν τιμή,
γιατί όλοι τυφλωθήκαν από ανόητες διαβεβαιώσεις και τη δύναμη που κερδίσαν
Γιατί αυτοί είναι οι νέοι θεοί-ή έτσι ισχυρίζονται


Χορός
Και δε μπορεί κάτι να γίνει,
να σταματήσει ο χαμός της ανθρωπότητας,
να επαναφερθεί ένα είδος αξιοπρέπειας?
Μας μισούν άραγε οι Θεοί έτσι που καταντήσαμε,
ράτσα καπνιάς και βρώμας?


Μούσες
Κουράγιο να ‘χετε, ακόμα κι οι Θεοί το ‘παν,
πως όλη η πίστη σας σε μας δεν είν’ χαμένη
Κι όσοι τολμούν δρόμο ν’ ανοίξουν,
Θα βρούνε τελικά μια μέρα όμορφη τη Γη
και τους ναούς να στέκουν,
Θεούς κι ανθρώπους απ’ το χέρι κρατημένους να βαδίζουν
Τιμή και σεβασμός θα ξαναρθεί,
Διαβεβαίωση γι’ αυτό έχετε τρανή


Χορός
Ώστε αυτό θα σας πούμε Πανώριες,
ακολουθώντας τη συμβουλή σας, θα βρούμε εφαρμογή.


Μούσες
Όλα με καλή σπουδή και στο σωστό τους χρόνο,
Για όλο σας τον μόχθο θε να βρείτε της μεγαλύτερης αξίας ανταμοιβή


Χορός
Ευχαριστούμε σας και φεύγουμε με δέος κι ευγνωμοσύνη

Κι έτσι κείνη τη μέρα η ελπίδα τρύπωσε ξανά στον Κόσμο
Και με κάθε στιγμή που περνά, με κάθε ξεδιπλωμένο φύλλο
Θα τραγουδάμε για το πώς θα είναι,
Σαν οι θεοί κι όλη η ανθρωπότητα
Θα ξαναζήσουνε πάλι σαν τότε,
Μια νέα ιστορία ναι,
Μα χάρηκα που ειπώθηκε.



"Τιφανυ"


.